Bir siyasi partinin başarısı, sadece politikalarını hayata geçirme becerisiyle değil, aynı zamanda kendi içinde sağlıklı bir iletişim ve hesap verebilirlik kültürünü geliştirmesiyle ölçülür. Bu bağlamda dayanışma kurulları, parti üyeleri arasında iletişim kurma, fikir alışverişi yapma ve sorunları ele alma mekanizmaları olarak büyük bir öneme sahiptir. Ancak bu kurullar, eleştiri ve özeleştiri kültüründen yoksun bir şekilde işliyorsa, partiye katkı sağlamak bir yana, zaman kaybı ve yüzeysel bir formaliteden öteye geçemez.
Dayanışma Kurullarının Amaçları
Dayanışma kurulları, üyelerin bir araya gelerek:
1. Partinin mevcut durumunu değerlendirmesi,
2. Karşılaşılan sorunlara çözüm üretmesi,
3. Yeni fikirler geliştirmesi,
4. Parti içindeki dayanışma ruhunu güçlendirmesi gibi önemli işlevlere hizmet etmelidir.
Bu kurulların asıl amacı, farklı seslerin duyulmasını sağlamak, parti içi demokrasiye katkıda bulunmak ve kolektif akıl yoluyla partiyi güçlendirmektir. Ancak, bu işlevlerin yerine getirilebilmesi için eleştiri-özeleştiri kültürünün kurumsallaşması şarttır.
Eleştiri ve Özeleştirinin Eksikliği
Günümüzde birçok dayanışma kurulunda, belirli bir statükonun korunduğunu, aynı yüzlerin sürekli aynı şeyleri tekrar ettiğini ve üyelerin gerçek eleştiriler getirmekten çekindiğini görüyoruz. Bunun birkaç temel nedeni vardır:
1. Zaman Kısıtlaması: Üyelere verilen 5 dakikalık konuşma süresi, derinlemesine analizler ve eleştiriler yapmayı imkânsız hale getiriyor.
2. Eleştiriye Tahammülsüzlük: Eleştiri getiren üyeler genellikle “aykırı” veya “rahatsızlık yaratan” olarak etiketleniyor ve bu da üyelerin geri çekilmesine yol açıyor.
3. Öz Eleştiriden Kaçınma: Parti yöneticileri ve lider kadroları, hatalarını kabul etmek yerine, sorumluluğu başka yerlere yüklemeyi tercih ediyor.
Eleştiri Olmadan Gelişim Mümkün Mü?
Eleştiri, bir organizasyonun kendini geliştirmesi ve hatalarını düzeltmesi için vazgeçilmez bir araçtır. Eğer bir parti, üyelerinin serbestçe eleştiri yapmasına izin vermiyorsa, bu durum ciddi bir yönetim zafiyetine işaret eder. Eleştiriden kaçınmak, kısa vadede huzursuzluk yaratabilir gibi görünse de, uzun vadede partinin hem tabanını hem de toplum nezdindeki güvenilirliğini zayıflatır.
Parti Üyeliğinin Anlamı
Bir partinin üyesi olmak, sadece seçim dönemlerinde çalışmak veya parti politikalarını desteklemekle sınırlı değildir. Üyelik, aynı zamanda parti politikalarını sorgulamak, hataları eleştirmek ve çözüm önerileri sunmak gibi sorumlulukları da beraberinde getirir. Eğer bir üye eleştiri yapamıyorsa, bu üyeliğin anlamı sorgulanır.
Ne Yapılmalı?
1. Eleştiri ve Özeleştiri Kültürü Geliştirilmeli: Dayanışma kurullarında eleştiri ve özeleştiri kültürü teşvik edilmeli, eleştiri getiren üyeler “sorun çıkaran” değil, “partiye katkı sunan” bireyler olarak görülmelidir.
2. Zaman Kısıtlamaları Gözden Geçirilmeli: Üyelerin fikirlerini daha kapsamlı bir şekilde ifade edebilmeleri için yeterli zaman tanınmalıdır.
3. Yönetici Kadrolar Sorumluluk Almalı: Parti yöneticileri, kendi hatalarını kabul etmekten çekinmemeli ve bu tavırlarıyla üyeler için örnek teşkil etmelidir.
4. Geri Bildirim Mekanizmaları Kurulmalı: Dayanışma kurullarında yapılan eleştirilerin sonuçları takip edilmeli ve bu eleştiriler doğrultusunda adımlar atıldığını gösterecek mekanizmalar kurulmalıdır.
Ez cümle,
Dayanışma kurulları, bir siyasi partinin kendini yenilemesi ve güçlendirmesi için önemli bir araçtır. Ancak eleştiri ve özeleştiri kültürü olmadan bu kurullar, amacından saparak sadece bir formaliteye dönüşür. Partiyi ileriye taşıyacak olan, samimi ve yapıcı eleştirilerle desteklenen, açık bir dayanışma ruhudur. Parti üyeliği, bu sorumluluğu taşımayı gerektirir. Bu nedenle, dayanışma kurullarının gerçek bir işlev kazanması için eleştiri-özeleştiri mekanizmalarının önemi bir kez daha vurgulanmalıdır.
Erkan CEYLAN
Comentarios